Po rozstaniu. W drodze do siebie

Coś się skończyło. Może długo na to czekałeś. Może to spadło na Ciebie nagle.
Tak czy inaczej – teraz jesteś w międzyczasie.
Jeszcze nie ruszyłeś dalej, ale już wiesz, że nie chcesz wracać tam, skąd przyszedłeś.

Czasem czujesz ulgę. Czasem złość. Czasem totalną pustkę.
I masz prawo do tego wszystkiego.
Nie musisz się nikomu tłumaczyć.

Być może słyszysz wokół: „Zajmij się czymś”, „Otwórz się na nowe”, ale w Tobie pojawia się tylko jedno:
„Ja nawet nie wiem, czego teraz chcę. Ale wiem, że nie chcę znowu cierpieć.”

To moment, w którym nie potrzebujesz rad.
Potrzebujesz siebie.
Bez gry pozorów, bez ciśnienia.
Po prostu – wrócić do siebie, zanim znów oddasz komuś swoje serce.

Możesz pragnąć bliskości… ale jeszcze bardziej pragniesz nie zgubić siebie.
I to jest nie tylko ok – to jest mądre. To jest początek siły.